به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، ظهر امروز در جمع طلاب و روحانیون اضفهان ظهار کرد: امام‌صادق(علیه‌السلام) به اصحاب خود فرمودند«هیچ گاه آرزوی محال نکنید! [اصحاب با تعجب] پرسیدند: «چه کسی است که آرزوی کاری محال داشته باشد؟» حضرت فرمودند «آیا شما آرزوی راحتی در دنیا ندارید؟» اصحاب پاسخ دادند: «چرا» امام فرمودند «در دنیا، راحتی برای مؤمن محال است».
وی بیان کرد: چنین نیست که انسانِ زاهد در این دنیا، از کسی‌که متمایل به دنیاست، فاصله‌ی بیشتری داشته باشد، زیرا هردو با مشکلات و دشواری‌هایی دمسازند، هم زاهدان و بی‌رغبتان و هم ثروتمندان و راغبان به دنیا سختی می‌کِشند.
عضو خبرگان رهبری تاکید کرد: گویا دنیا خانه‌ای است که خشت و گِل آن با رنج و کدورت پیوند خورده و هیچ‌کس از زحمت آن در امان نیست؛ هرچند میزان رنج افراد متفاوت است.
وی توضیح داد: امیرالمومنین(علیه‌السلام) نیز درباره‌ی این مطلب می‌فرمایند، دنیا خانه‌ای است که به بلا و گرفتاری پیچیده شده است.
آیت الله مهدوی اذعان کرد: فراهم‌شدن راحتی در دنیا برای مؤمن محال است، البته، برای کافر هم، محال است، اما گاهی آسودگی‌هایی برای کافر فراهم می‌شود که متأسفانه، برخی مؤمنان آرزوی حالت آسایش آنها را دارند.
وی ابراز کرد: این حالت نشانه‌ی این است که این مؤمن، مؤمن واقعی نیست و خدا را درست نشناخته است و به قیامت اعتقاد کامل ندارد. البته، بی‌اعتقادیِ خود را به زبان نمی‌آورد؛ بلکه گاهی این‌گونه سخنان از دهانش بیرون می‌پرد؛ مثلاً می‌گوید «ببین فلانی را، یهودی است؛ اما چه وضع خوبی دارد» یا می‌گوید«ببینید آن کشورهایی را که شما می‌گویید بلاد کفرند، چه زندگی مرتبی دارند» معنای این سخنان آن است که من برای دین خود ارزشی قائل نیستم و ای کاش مثل آنها بودم؛ غافل از اینکه اگر لذتی ظاهری برای آنها وجود دارد، گذراست.
آیت الله مهدوی افزود: قرآن کریم با صراحت، انسان را از خیره شدن به اموال متمکنان نهی می‌کند؛ زیرا آنها به فتنه و آزمایش در آن اموال دچار می‌شوند و رزق پروردگار بهتر و باقی‌تر است.
وی یادآورشد: شخصی به امام‌صادق(علیه‌السلام) عرض کرد «راه رسیدن به راحتی چیست؟» حضرت در پاسخ فرمودند «در مخالفت با هوای نفْس است» سپس پرسید «راحتی چه‌وقت پیدا می‌شود؟» حضرت فرمودند «در همان روز اول که وارد بهشت می‌شود»
عضو خبرگان رهبری تاکید کرد: اگر در بیان امام‌صادق(علیه‌السلام) خوب دقت کنید، می‌بینید که حضرت راه دستیابی به آسایش را در رسیدن به ثروت، شهرت، ریاست و مانند آن تعیین نکردند؛ بلکه راه آسودگی را تنها در مخالفت با هوای نفْس خلاصه کردند.
وی ادامه داد: معنای این جمله آن است که اگر کسی اسیر هوای نفْسش باشد، برای همیشه گرفتار خواهد بود و روی آسودگی را نَه در دنیا می‌بیند و نه در آخرت، در واقع، نفْس انسان سیری ناپذیر است.
